Dabrafenib i trametinib w leczeniu raka płuc z mutacją BRAF V600E

W dniu 22 czerwca 2017 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zatwierdziła leki dabrafenib i trametinib (TAFINLAR® i MEKINIST®, Novartis Pharmaceuticals Inc.), podawane łącznie, do leczenia przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuc (NSCLC) z mutacją BRAF V600E, wykrytą testem zatwierdzonym przez FDA.

Są to pierwsze zgody FDA dla leków przeznaczonych specjalnie do leczenia pacjentów z NSCLC z mutacją BRAF V600E.

FDA zatwierdziła również test Oncomine ™ Dx Target Test (Thermo Fisher Scientific), test sekwencjonowania nowej generacji (NGS), stosowany w celu wykrycia wielu mutacji genowych raka płuc w pojedynczym badaniu, z pojedynczej próbki tkanki. Test ten wykrywa obecność mutacji genowych: BRAF, ROS1 i EGFR lub zmian tkanki nowotworowej u pacjentów z NSCLC. Może on być użyty do wyznaczenia pacjentów z NSCLC z mutacją BRAF V600E do leczenia kombinacją dabrafenibu i trametinibu. Jest to pierwszy tego typu test zatwierdzony przez FDA w celu uzyskania wielu dodatkowych wskazówek diagnostycznych.

Zatwierdzenia oparły się na badaniu BRF113928 (NCT01336634), międzynarodowej, wieloośrodkowej, trójkohortowej, nie randomizowanej, nie porównawczej, otwartej próbie u pacjentów z miejscowo potwierdzoną mutacją BRAF V600E z przerzutowym niedrobnokomórkowym rakiem płuc (NSCLC). Dziewięćdziesięciu trzech pacjentów leczono dabrafenibem (150 mg doustnie dwa razy na dobę) i trametinibem (2 mg doustnie raz na dobę). Z 93 chorych 36 nie otrzymało uprzednio terapii systemowej dla NSCLC z przerzutami; 57 natomiast otrzymało co najmniej jeden schemat chemioterapii opartej o platynę i wykazało postęp choroby. Siedemdziesięciu ośmiu pacjentów z uprzednio leczoną NSCLC z mutacją BRAF V600E otrzymywało jedynie dabrafenib.

W grupie uprzednio leczonych całkowity współczynnik odpowiedzi (ORR) na skojarzoną terapię dwoma lekami w oparciu o niezależną ocenę przeglądu radiologicznego dla RECIST 1.1 wynosił 63% przy średniej długości odpowiedzi (DoR) 12,6 miesięcy. W grupie uprzednio nieleczonej, odpowiedź na kombinację leków wynosiła 61%, a mediana czasu odpowiedzi nie była możliwa do oszacowania. 59% respondentów miało czas odpowiedzi dłuższy niż sześć miesięcy. ORR u pacjentów, którzy otrzymali dabrafenib jako jedyny lek wynosił 27%, a mediana DoR wynosiła 9,9 miesiąca.

Częstotliwość występowania i nasilenie działań niepożądanych występujących u pacjentów z NSCLC były na ogół zbliżone do występujących we wcześniejszych badaniach nad zastosowaniem dabrafenibu i trametinibu u pacjentów z czerniakiem. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi (≥20%) były: gorączka, zmęczenie, nudności, wymioty, biegunka, suchość skóry, zmniejszenie apetytu, obrzęk, wysypka, dreszcze, krwotok, kaszel i duszność. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w grupie 3-4 stopnia były: gorączka, zmęczenie, duszność, wymioty, wysypka, krwotok i biegunka. Większość nieprawidłowości laboratoryjnych miała stopień 1-2. Najczęstsze (≥5%) zaburzenia laboratoryjne w stopniach 3-4 stopnia to: hiponatremia, limfopenia, anemia, hiperglikemia, neutropenia, leukopenia, hipofosfatemia i zwiększona aminotransferaza alaninowa. Terapia dabrafenibem i trametinibem została przerwana z powodu działań niepożądanych odpowiednio u 18% i 19% pacjentów.

Zalecane dawki leków to: dabrafenib 150 mg doustnie dwa razy dziennie, w przybliżeniu co 12 godzin, przy czym trametinib 2 mg doustnie raz na dobę. Obecność mutacji BRAF V600E w próbie nowotworowej powinna zostać potwierdzona testem zatwierdzonym przez FDA, przed rozpoczęciem terapii.

Autor: Weronika Dolna

Źródło: www.fda.gov/Drugs/InformationOnDrugs/ApprovedDrugs/ucm564331.htm