Komisja Europejska zatwierdziła ostatnio atezolizumab (Tecentriq) w połączeniu z chemioterapią (nab-paklitakselem) w celu leczenia nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego lub przerzutowego, potrójnie ujemnego raka piersi. Lek przeznaczony jest dla osób, u których guz wykazuje ekspresję PD-L1 i które nie przyjmowały wcześniej chemioterapii w celu leczenia choroby przerzutowej.
Potrójnie ujemny rak piersi charakteryzuje się brakiem ekspresji receptorów dla estrogenu, progesteronu i brakiem ekspresji i/lub amplifikacji HER2. Stanowi ok. 15% wszystkich przypadków raka piersi, ale występuje częściej u kobiet poniżej 50. roku życia, cechuje się zwykle szybką progresją i krótszym czasem przeżycia. Dotychczas jedyną opcją farmakoterapii w tym typie raka piersi, była chemioterapia. Atezolizumab to pierwszy lek celowany zatwierdzony w tym wskazaniu.
Jak mówi dyrektor ds. medycznych i kierownik globalnego działu rozwoju produktów w firmie Roche dr Sandra Horning: Zatwierdzenie na szczeblu europejskim terapii z wykorzystaniem leku atezolizumab to znaczący krok naprzód w leczeniu tego agresywnego nowotworu, ponieważ w tym obszarze mamy do czynienia z istotną, niezaspokojoną potrzebą medyczną.
Lek został dopuszczony do obrotu na podstawie wyników badania klinicznego o nazwie IMpassion130. Wyniki wykazały, że pacjentki z ekspresją PD-L1, przyjmujące atezolizumab i nab-paklitaksel żyły średnio 10 miesięcy dłużej niż te, które przyjmowały sam nab-paklitaksel (25,5 miesięca vs 15,5 miesięca). Mediana czasu przeżycia bez progresji choroby wynosiła 7,2 miesiąca, w porównaniu do 5,5 miesiąca w grupie, która stosowała tylko chemioterapię.
Dołącz do nas!
Tu znajdziesz przygotowane specjalnie dla Ciebie darmowe wsparcie w zmaganiach z rakiem!
Skuteczność atezolizumabu jest dalej badana. Obecnie trwa siedem badań fazy III w leczeniu potrójnie ujemnego raka piersi, dotyczących wczesnych i zaawansowanych stadiów choroby.
Aktualizacja 30.09.2020:
Na Kongresie Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ESMO) 2020 zaprezentowano zaktualizowane wyniki badania IMpassion130. Wykazano, że mediana czasu przeżycia wszystkich badanych pacjentek otrzymujących atezolizumab i nab-paklitaksel nie różni się istotnie od chemioterapii (21 miesięcy vs 18.7 miesięcy). Jednak zgodnie z wcześniejszymi obserwacjami w grupie pacjentek z ekspresją PD-L1 efekty immunoterapii były większe i istotne. Mediana czasu przeżycia tych pacjentek wyniosła 25.4 miesięcy, w porównaniu z 17.9 miesiącami w grupie placebo. Jednocześnie stosowanie atezolizumabu nie wiązało się ze znacznym wzrostem toksyczności. Autorzy badania wnioskują więc, że stosowanie immunoterapii w pierwszej linii leczenia potrójnie ujemnego raka piersi z ekspresją PD-L1 jest skuteczne i bezpieczne.
Warto zwrócić również uwagę, że równolegle prowadzone było również badanie IMpassion131, w którym terapię atezolizumabem połączono z paklitakselem. Nie wykazano jednak skuteczności takiej terapii pod względem wydłużenia czasu wolnego od progresji ani czasu przeżycia. Wstępnie pozytywne wyniki otrzymano natomiast dla połączenia pembrolizumabu z chemioterapią w badaniu KEYNOTE-522. Pozytywny efekt tego leczenia również zaobserwowano jedynie u pacjentek z PD-L1 pozytywnym, potrójnie ujemnym rakiem piersi, u których nastąpiło wydłużenie czasu wolnego od progresji. Badanie to jest kontynuowane, co pozwoli zweryfikować, czy stosowanie pembrolizumabu pozwala również na wydłużenie życia tych pacjentek.
Autorki: Maja Kochanowska, Natalia Tarłowska
