Rola programów lekowych w polityce lekowej państwa.

Dziś w ramach debaty organizowanej przez Politykę Zdrowotną rozmawialiśmy o roli programów lekowych w polityce lekowej państwa.

Minister Marcin Czech przybliżał prace nad ostatnio przyjętą Polityką Lekową Państwa. Najważniejszy zapis dotyczy wprowadzenia harmonogramu prac legislacyjnych, tak by jak najszybciej wdrożyć proponowane zmiany. Podkreślał, że dokument nakierowany jest na rozszerzanie opcji terapeutycznych i dostępu do terapii lekowych, które trafiają do pacjentów. Zwracał też uwagę na spójność działań – decyzje podejmowane w odniesieniu do polityki lekowej będą odpowiadać priorytetom wskazanym w polityce zdrowotnej państwa. Priorytety zdrowotne będą realizowane w połączeniu z optymalnym gospodarowaniem lekami. Zapowiedział też zmiany w ustawie refundacyjnej i ustawie o zawodzie farmaceuty.

Według Agencji Oceny Technologii Medycznych liczba nowych programów lekowych stale rośnie, a kryteria oceny programów lekowych są coraz dokładniejsze. Są to kryteria efektywności klinicznej, a także ich kosztów na podstawie analiz farmako-ekonomicznych.

Profesor Adam Stępień, Kierownik Kliniki Neurologicznej WIM omówił rolę programów lekowych w neurologii na przykładzie leczenia stwardnienia rozsianego i zwracał uwagę na fakt, że programy lekowe usystematyzowały proces leczenia. Pozwoliły też na wzrost i jednocześnie mierzalność skuteczności leczenia, poprzez jasne ujednolicenie kwalifikacji pacjentów.

Jednak podczas debaty pojawił się także szereg głosów krytycznych. Zwracano uwagę na problem kolejek, zbyt późnego wykrywania i kwalifikacji do programów. Faktem pozostaje zbyt mała wydolność systemu opieki, a także nie dość jasne i przejrzyste zasady dotyczące wprowadzania leków do programów refundacyjnych. Wciąż dostęp do programów lekowych jest niski, a liczba kwalifikowanych pacjentów zawężana, ze względu na koszty.

Minister Czech zapowiedział odniesienie się do wskazanych problemów, również w toku prac legislacyjnych nad ustawą refundacyjną.