Immunoterapia poprawia wyniki leczenia pacjentów z inwazyjnym rakiem mięśni pęcherza

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

Podczas Kongresu ESMO 2024 zaprezentowano wyniki badania NIAGARA, które może znacząco wpłynąć na leczenie pacjentów z inwazyjnym rakiem mięśni pęcherza (ang. muscle-invasive bladder cancer, MIBC). Wyniki tego badania III fazy wskazują, że skojarzenie immunoterapii z zastosowaniem durwalumabu stosowanego w chemioterapii neoadiuwantowej (przedoperacyjnej) może poprawić wyniki leczenia i zwiększyć szanse na przeżycie pacjentów.

Poprawa czasu przeżycia bez pogorszenia choroby

Badanie NIAGARA objęło 1 063 pacjentów z inwazyjnym rakiem mięśni pęcherza, u których planowano radykalną cystektomię (chirurgiczne usunięcie pęcherza moczowego) i którzy byli kwalifikowani do leczenia cisplatyną. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Pierwsza grupa otrzymywała chemioterapię neoadiuwantową z cisplatyną i gemcytabiną w połączeniu z durwalumabem, a po operacji kontynuowano leczenie samym durwalumabem. Druga grupa otrzymywała jedynie chemioterapię przedoperacyjną i była poddawana operacji usunięcia pęcherza, bez dalszej immunoterapii.

Wyniki wykazały, że dodanie durwalumabu znacząco wydłużyło czas przeżycia bez zdarzeń niosących ze sobą pogorszenie stanu zdrowia (ang. event-free survival, EFS). W grupie otrzymującej immunoterapię mediana EFS była znacznie dłuższa niż u pacjentów leczonych samą chemioterapią (HR 0,68; 95% CI 0,56–0,82; p<0,0001). Również ogólne przeżycie (OS) było dłuższe w grupie z durwalumabem (HR 0,75; 95% CI 0,59–0,93; p=0,0106), co oznacza, że ryzyko zgonu było o 25% niższe.

Radykalną cystektomię wykonano u 88% pacjentów w ramieniu z durwalumabem i u 83% w ramieniu z chemioterapią przedoperacyjną.

Dołącz do nas!

Tu znajdziesz przygotowane specjalnie dla Ciebie darmowe wsparcie w zmaganiach z rakiem!

Bezpieczeństwo i skuteczność terapii

Durwalumab nie tylko poprawił wyniki leczenia, ale także okazał się bezpieczny w połączeniu z chemioterapią. Lekarze pomyślnie przeprowadzili cystektomię u 88% pacjentów w grupie otrzymującej immunoterapię, co dowodzi, że dodanie durwalumabu nie wpływa negatywnie na możliwość przeprowadzenia operacji

Profil działań niepożądanych był zgodny z oczekiwaniami dla terapii skojarzonych z inhibitorami punktów kontrolnych i chemioterapią, bez pojawienia się nowych problemów związanych z toksycznością.

Prof. Petros Grivas z University of Washington i Fred Hutchinson Cancer Center w Seattle podkreślił, że badanie NIAGARA stanowi przełom w leczeniu lokalnie zaawansowanego raka pęcherza. „To badanie zmienia praktykę kliniczną, ponieważ znacząco wydłużono czas przeżycia bez progresji i ogólne przeżycie pacjentów, co jest znacznie trudniejsze do osiągnięcia. Dodatkowo toksyczność leczenia była na poziomie spodziewanym dla tego typu terapii, co czyni to podejście obiecującą opcją leczenia” – stwierdził Grivas.

Co dalej przed immunoterapią w raku pęcherza?

Chociaż wyniki badania NIAGARA są obiecujące, profesor Grivas zaznacza, że wciąż pozostaje wiele pytań dotyczących roli immunoterapii w leczeniu pacjentów z MIBC. Trwa debata, czy immunoterapia powinna być stosowana zarówno przed, jak i po operacji, oraz czy pacjenci, u których osiągnięto pełną odpowiedź patologiczną, powinni kontynuować leczenie immunoterapią po operacji. Kluczową rolę w przyszłych badaniach może również odegrać analiza krążącego DNA nowotworowego (ctDNA), które może pomóc w ocenie skuteczności leczenia i wczesnego wykrywania nawrotu choroby.

Oczekiwane są także wyniki innych badań klinicznych, takich jak CheckMate 274 czy AMBASSADOR, które dostarczą dodatkowych informacji na temat roli immunoterapii w leczeniu raka pęcherza.

Podsumowanie

Wyniki badania NIAGARA stanowią przełom w leczeniu pacjentów z zaawansowanym inwazyjnym rakiem mięśni pęcherza. Połączenie durwalumabu z chemioterapią przed operacją znacząco poprawia wyniki leczenia, wydłużając czas wolny od zdarzeń związanych z pogorszeniem stanu zdrowia i potencjalnie całkowite przeżycie. Terapia ta jest dobrze tolerowana, co czyni ją obiecującą opcją dla pacjentów. Trwające badania dostarczą więcej informacji, jak najlepiej zastosować immunoterapię w leczeniu tej agresywnej postaci raka.

Autorka: Martyna Piotrowska

Źródła: 

Zapisz się, aby otrzymywać najświeższe informacje ze świata onkologii!

Fundacja Onkologiczna Alivia powstała w kwietniu 2010 roku. Założycielem jest Bartosz Poliński – starszy brat Agaty, u której 3 lata wcześniej, w wieku 28 lat, został zdiagnozowany zaawansowany rak. Rodzeństwo namówiło do współpracy innych.

W momencie diagnozy rokowania Agaty były niepomyślne. Rodzeństwo zmobilizowało się do poszukiwania najbardziej optymalnych metod leczenia. Nie było to łatwe – po drodze musieli zmierzyć się z niewydolnym systemem opieki onkologicznej, trudnościami formalnymi i problemami finansowymi. Szczęśliwie, udało się im pokonać te przeszkody. Agacie udało się również odzyskać zdrowie i odmienić fatalne rokowania. Doświadczenia te, stały się inspiracją do powołania organizacji, która pomaga pacjentom onkologicznym w trudnym procesie leczenia.

Fundacja naświetla problem występowania chorób nowotworowych. Propaguje także proaktywną postawę wobec choroby nowotworowej i przejęcie inicjatywy w jej leczeniu: zdobywanie przez chorych i bliskich jak największej ilości danych na temat danego przypadku, podejmowania decyzji dotyczących leczenia wspólnie z lekarzem. Podpowiada również sposoby ułatwiające szybkie dotarcie do kosztownych badań w ramach NFZ (onkoskaner.pl), informacji o nowotworach złośliwych i ich leczeniu, jak również publikuje w języku polskim nowości onkologiczne ze świata na swojej stronie, jak i na profilu Alivii na Facebook’u.

W krytycznych sytuacjach fundacja pomaga organizować środki finansowe na świadczenia medyczne dla chorych, które nie są finansowane z NFZ. Zbiórkę funduszy umożliwia Onkozbiórka, które Alivia prowadzi dla potrzebujących.