Zaobserwowano wydłużenie przeżycia u pacjentów z rakiem okrężnicy o fenotypie metylatorowym wysp CpG, z zachowaną naprawą nieprawidłowo sparowanych zasad.
Według nowego badania opublikowanego przez czasopismo Gastroenterology, terapia adjuwantowa oparta na irinotecanie wydłuża przeżycie u grupy pacjentów w III stadium raka jelita grubego. Stwierdzono, że szczególnie fenotyp metylatorowy wysp CpG (ang. CpG island methylator phenotype, CIMP) może wiązać się z dobrą odpowiedzią na adjuwantowy irinotecan.
Wyniki wskazują, że dodany do fluorouracylu i leucovorinu irinotecan w terapii adjuwantowej wydłuża całkowite przeżycie pacjentów z CIMP. Fenotyp ten stwierdza się w 10-20% przypadkach raka jelita grubego. Charakteryzuje się on częstym występowaniem nieprawidłowo zmetylowanych genów i jest typowy dla podgrupy nowotworów okrężnicy cechujących się odmiennymi właściwościami klinicznymi i molekularnymi.
Analizy kohortowe dostarczyły sprzecznych danych na temat odpowiedzi CIMP-dodatnich guzów na chemioterapię, jednak we wspomnianym wyżej badaniu dodanie irinotecanu do fluorouracylu i leucovorinu u pacjentów z guzami CIMP-ujemnymi pozwoliło osiągnąć całkowity współczynnik przeżycia rzędu 68% w porównaniu z 78% (p=0,049) dla samego fluorouracylu z leucovorinem.
Dołącz do nas!
Tu znajdziesz przygotowane specjalnie dla Ciebie darmowe wsparcie w zmaganiach z rakiem!
Uzyskane wyniki udowadniają, że określenie molekularnej charakterystyki poszczególnych guzów może pomóc w dobraniu najbardziej adekwatnych metod leczenia pacjentów z rakiem okrężnicy
– mówi główny autor badania, dr Stacey Shiovitz z wydziału lekarskiego Uniwersytetu Waszyngtońskiego w Seattle w Stanach Zjednoczonych oraz wydziału badań klinicznych Centrum Badań nad Rakiem im. Freda Hutchinsona w Seattle –
Nasze analizy wskazują, że identyfikacja statusu CIMP powinna odgrywać większą rolę w klinice tego nowotworu.
DNA wyizolowane z 615 dostępnych wycinków guzów posłużyło do określenia statusu CIMP w oparciu o schemat metylacji następujących loci chromosomowych: CACNA1G, IGF2, NEUROG1, RUNX3 i SOCS1.
Badacze przeanalizowali wyniki pacjentów w III stadium raka okrężnicy losowo przydzielonych do grup, które między kwietniem 1999, a kwietniem 2001 roku, po chirurgicznej resekcji guza, otrzymały w terapii adjuwantowej fluorouracyl i leucovorin z irinotecanem lub bez niego. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas całkowitego przeżycia, a drugorzędowym punktem końcowym – czas przeżycia wolnego od progresji choroby.
Spośród wszystkich zbadanych guzów 145 (23%) było CIMP-dodatnich. Pacjenci podlegali 8-letniemu nadzorowi medycznemu. U osób z CIMP-dodatnimi nowotworami, u których zastosowano terapię adjuwantową z irinotecanem, wykazano tendencję do wydłużenia całkowitego przeżycia (p=0,07) w porównaniu z otrzymującymi standardowe leczenie (odpowiednio 69% i 56%).
Wyniki leczenia były najlepsze wśród pacjentów z CIMP-dodatnim rakiem okrężnicy w III stadium, o zachowanej naprawie nieprawidłowo sparowanych zasad (ang. mismatch repair intact, MMR-I). Fenotyp CIMP silniej niż status MMR wpływał na odpowiedź na irinotecan z fluorouracylem i leucovorinem.
Nie stwierdzono istotnych zależności ani interakcji między fenotypem CIMP a mutacjami KRAS, czy BRAF, co sugeruje, że nie mają one wpływu na efektywność leczenia.
We wszystkich analizach czas przeżycia wolny od progresji choroby był porównywalny.
Badanie miało na celu lepsze zrozumienie, które podgrupy pacjentów mogłyby skorzystać z terapii adjuwantowej z irinotecanem. W środowisku medycznym poczyniono istotny krok w kierunku klasyfikacji guzów, która umożliwiłby wybór optymalnych strategii leczenia, tym samym zapewniając pacjentom bardziej spersonalizowaną opiekę
– dodaje dr Shiovitz.
Konieczne są dalsze badania, by lepiej poznać pochodzenie fenotypu CIMP i zweryfikować wyniki na większej grupie pacjentów.
Źródło: www.esmo.org/Oncology-News/Adjuvant-Irinotecan-Shows-Promise-for-Subset-of-Stage-III-Colon-Cancer-Patients
z angielskiego tłumaczyła: Karolina Mruk
