Asciminib wykazuje wyższość nad dostępnymi inhibitorami kinazy tyrozynowej w nowo zdiagnozowanej przewlekłej białaczce szpikowej

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

Dane z badania ASC4FIRST wykazały wyższość asciminibu, pierwszego w swojej klasie inhibitora BCR-ABL1, nad innymi standardowymi inhibitorami kinazy tyrozynowej (TKI) w leczeniu pierwszego rzutu nowo zdiagnozowanej przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej (CML-CP).

Wskaźniki głównej odpowiedzi molekularnej (MMR) i głębokiej odpowiedzi molekularnej, a także bezpieczeństwo i tolerancja, były lepsze w przypadku asciminibu w porównaniu z wybranymi przez badacza TKI.

Badanie kliniczne III fazy wykazało wyższość asciminibu nad innymi standardowymi TKI w leczeniu nowo zdiagnozowanej CML-CP. Wyniki zostały przedstawione przez profesora Timothy’ego P. Hughesa z South Australian Health and Medical Research Institute i University of Adelaide na dorocznym spotkaniu ASCO 2024.

Przewlekła białaczka szpikowa

Przewlekła białaczka szpikowa to choroba nowotworowa układu krwiotwórczego polegająca na niekontrolowanym wzroście granulocytów. Choć istnieją skuteczne leki z grupy kinaz tyrozynowych, a chorzy mogą wieść długie i satysfakcjonujące życie, nadal mierzymy się z pewnymi wyzwaniami.

Prawie połowa pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową wymaga zmiany terapii z powodu oporności i nietolerancji leków. Ponadto większość pacjentów musi poddawać się terapii nawet przez kilka lat, a po odstawieniu leków choroba prawdopodobnie powróci. Pacjenci nie mają więc wyboru: korzystają z długotrwałej, często dożywotniej terapii i mierzą się również z niepożądanymi efektami leczenia.

Dołącz do nas!

Tu znajdziesz przygotowane specjalnie dla Ciebie darmowe wsparcie w zmaganiach z rakiem!

Dr Hughes w swoim wystąpieniu zauważył, że pokazuje to wielką potrzebę opracowania lepszych metod leczenia, które są wysoce skuteczne, a przy tym dobrze tolerowane i bezpieczne.

„Pozwoli to zmaksymalizować liczbę pacjentów, którzy mogą osiągnąć swoje cele terapeutyczne bez niepotrzebnych zmian i przy dobrej jakości życia” – powiedział do uczestników kongresu ASCO USA.

Co to jest lek Asciminib i jak działa?

Asciminib to nowy inhibitor kinazy tyrozynowej, który został zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) w 2021 r. i Europejską Agencję ds. Leków (EMA) w 2022 roku do leczenia CML z chromosomem Filadelfia, na podstawie danych z wieloośrodkowego, randomizowanego badania ASCEMBL. 

Asciminib to pierwszy w swojej klasie inhibitor nadaktywnej kinazy BCR-ABL1, który celuje w kieszeń mirystoilową ABL (STAMP), nie wiąże się z miejscem wiązania ATP i ma potencjał do utrzymania aktywności w przypadku wielu mutacji domeny kinazy ABL1, takich jak mutacja T315I, które prowadzą do oporności na dostępne TKI.

Wysoka specyficzność asciminibu minimalizuje skutki uboczne i toksyczność związaną z leczeniem.

W Polsce od 1 listopada 2023 asciminib jest refundowany, dopiero gdy nie powiodło się leczenie imatynibem i inhibitorem drugiej generacji. Prof. Hughes przekonywał, że dzięki stosowaniu asciminibu już w pierwszej linii leczenia możliwa jest poprawa poziomu i szybkości osiągania głębokich odpowiedzi molekularnych, bez dodatkowej toksyczności.

Doktor Marc J. Braunstein, MD, PhD, z Perlmutter Cancer Center w NYU Langone Hospital-Long Island i członek panelu ekspertów ASCO Daily News skomentował te badania jako mogące zmienić praktykę w zakresie wyboru TKI dla nowo zdiagnozowanej CML-CP.

Wyniki badania ASC4FIRST

W badaniu klinicznym III fazy ASC4FIRST (NCT04971226) Hughes i współpracownicy losowo przydzielili dorosłych pacjentów z nowo zdiagnozowaną CML-CP do otrzymywania 80 mg asciminibu raz na dobę (201 pacjentów) lub wybranego przez badacza inhibitora kinazy tyrozynowej (204 pacjentów) w standardowych dawkach. Wybrane przez badacza TKI obejmowały imatynib i TKI drugiej generacji, takie jak bosutynib, dazatynib i nilotynib.

Kohorta pacjentów obejmowała osoby, u których zdiagnozowano CML w ciągu 3 miesięcy przed włączeniem do badania. Kryteria selekcji obejmowały pacjentów nieleczonych z CML-CP; jednak przed losowym przydziałem dozwolone było stosowanie przez 2 tygodnie lub krócej imatynibu, bosutynibu, dasatynibu lub nilotynibu.

W 48. tygodniu wskaźnik MMR (główna odpowiedź molekularna) był wyższy w grupie asciminibu w porównaniu z wybranymi inhibitorami kinazy tyrozynowej (odpowiednio 67,7% kontra 49,0%). Odsetek głębokiej odpowiedzi molekularnej, będącej warunkiem wstępnym remisji bez leczenia, wynosił 38,8% w przypadku stosowania asciminibu w porównaniu z 20,6% w przypadku stosowania TKI wybranych przez badacza.

W analizie podzbiorów pacjenci, którzy zostali wybrani do otrzymywania imatynibu, ale losowo przydzieleni do asciminibu, zostali porównani do ramienia imatynibu, a 100 pacjentów wybranych do leczenia TKI drugiej generacji, ale losowo przydzielonych do asciminibu, zostało porównanych do ramienia leczonego TKI drugiej generacji. MMR osiągnięto u 40,2% pacjentów w ramieniu imatynibu w porównaniu z 69,3% w odpowiedniej podgrupie asciminibu. W ramieniu TKI drugiej generacji 57,8% pacjentów osiągnęło MMR w porównaniu do 66,0% w odpowiadającej podgrupie asciminibu.

Osiągnięcie głównej odpowiedzi molekularnej w określonym czasie jest dobrym prognostykiem długoterminowej kontroli choroby i przeżycia. Ponadto po osiągnięciu tego punktu pacjent z większym prawdopodobieństwem uzyska głęboką odpowiedź molekularną, skąd może przejść w kierunku remisji wolnej od leczenia.

Działania niepożądane leku Asciminib

Asciminib wiązał się z korzystniejszym profilem bezpieczeństwa i lepszą tolerancją niż inne inhibitory kinazy tyrozynowej. W tym niższym odsetkiem zdarzeń niepożądanych trzeciego lub wyższego stopnia oraz zdarzeń niepożądanych skutkujących przerwaniem leczenia. 

Tylko 5% pacjentów w grupie otrzymującej asciminib przerwało leczenie z powodu toksyczności w porównaniu z 10% w grupie otrzymującej TKI wybrane przez badacza. Zdarzenia związane z niedrożnością tętnic, będące istotnym problemem wśród pacjentów przyjmujących TKI drugiej generacji, zaobserwowano tylko u 1% pacjentów w grupie asciminibu.

Podsumowanie

Wyniki zaprezentowane podczas kongresu ASCO 2024 sugerują, że po raz pierwszy silniejszy inhibitor kinazy tyrozynowej wykazuje lepszą skuteczność bez poświęcania tolerancji i bezpieczeństwa w porównaniu ze wszystkimi dostępnymi TKI.

Kolejnym etapem będą szczegółowe badania nad profilem bezpieczeństwa leku, jak i weryfikacja, czy lepsza odpowiedź we wczesnych punktach czasowych rzeczywiście prowadzi do lepszych wyników całego leczenia.

Ważne będzie również zbadanie pacjentów, którzy nie osiągnęli MMR lub głębokiej odpowiedzi molekularnej z asciminibem i zrozumienie, czy istnieją dodatkowe mutacje oporności, które rozwijają się podczas stosowania asciminibu jako leczenia pierwszego rzutu. A także, jakie będą skutki odstawienia ascinimibu u pacjentów, którzy osiągnęli długotrwałą głęboką remisję.



Autorka: Martyna Piotrowska





Źródła:
Therapy for patients with chronic phase-chronic myeloid leukemia previously treated with ⩾2 tyrosine kinase inhibitors: a systematic literature review – Ehab Atallah, Lovneet Saini, Rodrigo Maegawa, Tanvi Rajput, Regina Corbin, Ricardo Viana, 2023 (sagepub.com)

Asciminib Shows Superiority Over Available Tyrosine Kinase Inhibitors in Newly Diagnosed Chronic Myeloid Leukemia (ascopubs.org)

FDA approves asciminib for Philadelphia chromosome-positive chronic myeloid leukemia  | FDA

Scemblix | European Medicines Agency (europa.eu)

A phase 3, open-label, randomized study of asciminib, a STAMP inhibitor, vs bosutinib in CML after 2 or more prior TKIs | Blood | American Society of Hematology (ashpublications.org)

The specificity of asciminib, a potential treatment for chronic myeloid leukemia, as a myristate-pocket binding ABL inhibitor and analysis of its interactions with mutant forms of BCR-ABL1 kinase – ScienceDirect

NCT04971226 (clinicaltrials.gov)

Novartis Scemblix® shows superior major molecular response (MMR) rates vs. standard‐of‐care TKIs in Phase III trial for newly diagnosed patients with chronic myeloid leukemia | Novartis

Zapisz się, aby otrzymywać najświeższe informacje ze świata onkologii!

Fundacja Onkologiczna Alivia powstała w kwietniu 2010 roku. Założycielem jest Bartosz Poliński – starszy brat Agaty, u której 3 lata wcześniej, w wieku 28 lat, został zdiagnozowany zaawansowany rak. Rodzeństwo namówiło do współpracy innych.

W momencie diagnozy rokowania Agaty były niepomyślne. Rodzeństwo zmobilizowało się do poszukiwania najbardziej optymalnych metod leczenia. Nie było to łatwe – po drodze musieli zmierzyć się z niewydolnym systemem opieki onkologicznej, trudnościami formalnymi i problemami finansowymi. Szczęśliwie, udało się im pokonać te przeszkody. Agacie udało się również odzyskać zdrowie i odmienić fatalne rokowania. Doświadczenia te, stały się inspiracją do powołania organizacji, która pomaga pacjentom onkologicznym w trudnym procesie leczenia.

Fundacja naświetla problem występowania chorób nowotworowych. Propaguje także proaktywną postawę wobec choroby nowotworowej i przejęcie inicjatywy w jej leczeniu: zdobywanie przez chorych i bliskich jak największej ilości danych na temat danego przypadku, podejmowania decyzji dotyczących leczenia wspólnie z lekarzem. Podpowiada również sposoby ułatwiające szybkie dotarcie do kosztownych badań w ramach NFZ (onkoskaner.pl), informacji o nowotworach złośliwych i ich leczeniu, jak również publikuje w języku polskim nowości onkologiczne ze świata na swojej stronie, jak i na profilu Alivii na Facebook’u.

W krytycznych sytuacjach fundacja pomaga organizować środki finansowe na świadczenia medyczne dla chorych, które nie są finansowane z NFZ. Zbiórkę funduszy umożliwia Onkozbiórka, które Alivia prowadzi dla potrzebujących.