Terapia adjuwantowa wydłuża czas wolny od choroby u pacjentów z rakiem płuca

Na ostatniej konferencji American Society of Clinical Oncology (ASCO) zaprezentowano wyniki badania klinicznego III fazy ADAURA. Badanie dowodzi, że stosowanie ozimertynibu (Tagrisso®) w leczeniu pooperacyjnym miejscowo zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z mutacją w genie EGFR przyczynia się do znacznego wydłużenia czasu przeżycia wolnego od choroby.

Leczenie celowane jest obecnie stosowane głównie w przerzutowym NDRP (stadium IV) z wykrytymi mutacjami w genach EGFR lub BRAF oraz rearanżacjami ALK lub ROS1. Wyniki badania ADAURA sugerują natomiast, że pacjenci będący we wczesnych stadiach (I–IIIA) rozwoju choroby mogą odnieść znaczne korzyści z leczenia celowanego ozimertynbem.  Mimo zastosowanej w ich przypadku interwencji chirurgicznej i chemioterapii adjuwantowej często dochodzi do nawrotu choroby i pojawienia się przerzutów w drugim płucu, kościach czy mózgu. 

Na czym polegało i jakie były wyniki badania ADAURA?

Celem badania było oszacowanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania ozimertynibu u pacjentów z NDRP w stadium IB–IIIA z mutacją w genie EGFR, po doszczętnym leczeniu operacyjnym i ewentualnym zastosowaniu chemioterapii adjuwantowej, w porównaniu z placebo.

W badaniu wzięło udział 339 pacjentów przyjmujących ozimertynib raz dziennie po 80 mg przez maksymalnie 3 lata oraz 343 pacjentów otrzymujących placebo. 31% pacjentów biorących udział w badaniu było w stadium IB zaawansowania choroby, natomiast 69% w stadiach II/IIIA.   

W przypadku pacjentów z NDRP w stadium II-IIIA po 2 latach nie zaobserwowano nawrotu choroby u 90% chorych przyjmujących ozimertynib. W grupie pacjentów przyjmujących  placebo było to 44%.  Terapia ozimertynibem w grupie chorych ze stadium II-IIIA redukowała ryzyko nawrotu choroby lub śmierci o 83% w porównaniu z placebo. Biorąc pod uwagę wszystkie przebadane przypadki NDRP w stadiach IB-IIIA, 2-letni czas wolny od nawrotu choroby wynosił 89% w grupie pacjentów przyjmujących ozimertynib i 53% w grupie placebo. Zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby lub śmierci w całej przebadanej populacji chorych wyniosła 79% w porównaniu z placebo.

Profil bezpieczeństwa leku był zgodny z danymi otrzymanymi w poprzednich badaniach. Bardzo często (ponad 1/10 przypadków) występujące działania niepożądane ozimertynibu to biegunka, zapalenie jamy ustnej, wysypka, świąd suchość skóry, trombocytopenia, leukocytopenia, limfopenia, neutropenia. Często natomiast (ponad 1/100 przypadków) może pojawić się śródmiąższowa choroba płuc.

Jak działa lek ozymertynib?

Ozymertynib jest inhibitorem kinazy tyrozyny receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). EGFR uczestniczy w procesie wzrostu i różnicowania się komórek. Z powodu mutacji w genie kodującym ten receptor na powierzchni komórek NDRP znajduje się znacznie więcej EGFR niż na komórkach zdrowych, co skutkuje niekontrolowanym wzrostem nowotworu. Zablokowanie EGFR przez ozymertynib skutkuje więc zahamowaniem podziałów komórek nowotworowych, zmniejszeniem guza i zredukowaniem nasilania się choroby nowotworowej.

Ozymertynib jest wskazany do stosowania w leczeniu pierwszego rzutu lub po zastosowaniu innych metod leczenia miejscowo zaawansowanego lub uogólnionego NDRP z mutacjami aktywującymi w genie EGFR lub mutacją T790M. 

Czy lek ozymertynib jest dostępny dla polskich pacjentów?

Leczenie ozymertynibem jest finansowane przez NFZ wyłącznie w drugiej linii leczenia NDRP z mutacją T790M (po stwierdzeniu niepowodzenia leczenia afatynibem, erlotynibem lub gefitynibem) w ramach programu lekowego „Leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca” *. Szpitale realizujące ten program lekowy można sprawdzić w serwisie www.onkomapa.pl.

Aktualizacja:

18 grudnia amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła leczenie adjuwantowe ozymertynibem u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc z mutacjami w genie EGFR. FDA nadała Tagrisso status terapii przełomowej w leczeniu NDRP. Dowody skuteczności płynące z badania ADAURA mogą doprowadzić także do rozszerzenia wskazań do stosowania leku Tagrisso w UE. Obecnie lek jest zarejestrowany w UE jedynie w monoterapii miejscowo zaawansowanego i przerzutowego raka płuc.

Aktualizacja 29.04.2021:

22 kwietnia 2021 Europejska Agencja Leków zatwierdziła stosowanie ozymertynibu w leczeniu pooperacyjnym niedrobnokomórkowego raka płuc w stadium IB-IIIA z mutacją w genie EGFR (delecje w eksonie 19 lub substytucja L858R).

Autorka: Natalia Tarłowska

Źródło:

1. Strona Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej https://www.asco.org/
2. https://www.practiceupdate.com/
3. Tagrisso (ozymertynib) Przegląd wiedzy na temat leku Tagrisso i uzasadnienie udzielenia Pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w UE EMA/393112/2018
4. www.gov.pl/web/zdrowie/choroby-onkologiczne Załącznik B.6. Leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca
5. www.fda.gov/news-events/press-announcements/fda-approves-first-adjuvant-therapy-most-common-type-lung-cancer
6. https://www.ema.europa.eu/en/medicines/human/EPAR/tagrisso

* Informacja aktualna w dniu 29.04.2021. Najnowsze informacje o programach lekowych dla chorób onkologicznych znajdują się tutaj: www.gov.pl/web/zdrowie/choroby-onkologiczne