Na tegorocznej konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO) przedstawiono wyniki badania klinicznego III fazy OlympiA. Wykazano w nim, że zastosowanie terapii ajuwantowej olaparibem u pacjentek z miejscowo zaawansowanym, HER2-ujemnym, BRCA1/2-pozytywnym rakiem piersi zmniejsza ryzyko nawrotu i rozsiania nowotworu.
Mutacje w genie BRCA występują u około 5% pacjentek z rakiem piersi. Obecność mutacji nie tylko zwiększa ryzyko zachorowania na ten rodzaj nowotworu, lecz również ryzyko ciężkiego przebiegu i nawrotu choroby mimo zastosowania standardowego leczenia. Dlatego tak istotne jest poszukiwanie nowych, skuteczniejszych opcji terapeutycznych dla tej grupy pacjentek. W ostatnich latach olaparib został zatwierdzony do stosowania w przypadku zaawansowanego HER2-ujemnego raka piersi z mutacją BRCA. Lek okazał się skuteczny w tym wskazaniu, co zachęciło badaczy do zastosowania olaparibu na wcześniejszym etapie choroby.
Jakie były wyniki badania OlympiA?
W badaniu wzięło udział 1836 pacjentek z HER2-ujemnym, BRCA1/2-pozytywnym miejscowo zaawansowanym (stadium II-III) rakiem piersi. Pacjentki otrzymały standardowe leczenie chirurgiczne, radioterapię oraz chemioterapię. Połowa pacjentek po zakończeniu leczenia podstawowego otrzymywała ponadto olaparib. Pozostałe pacjentki stanowiły grupę kontrolną otrzymującą placebo.
Załóż zbiórkę na 1,5% podatku!
Pokryj koszty leków, badań, prywatnych konsultacji oraz dojazdów. Nie ma żadnego haczyka!
Roczna adjuwantowa terapia olaparibem zmniejszyła ryzyko nawrotu choroby (miejscowego lub odległego) o 42% w porównaniu z placebo. Po 3 latach obserwacji 85.9% pacjentek otrzymujących olaparib nie doświadczyło nawrotu choroby, w porównaniu z 77.1% pacjentek z grupy placebo. Odsetek pacjentek, u których w ciągu 3 lat nie wystąpiły przerzuty również był większy w grupie otrzymującej olaparib – 87.5% vs 80.4% placebo. Choć odsetek 3-letniego przeżycia całkowitego był większy w grupie leczonej olaparibem – 92% vs 88.3% placebo – różnica była nieistotna statystycznie. Konieczna jest dłuższa obserwacja obydwu badanych grup aby określić, czy olaparib zmniejsza ryzyko śmierci z powodu nawrotu lub progresji tego nowotworu.
Olaparib jest stosowany w praktyce klinicznej od ponad 6 lat, więc profil bezpieczeństwa leku jest dobrze poznany. W badaniu OlympiA nie zaobserwowano nowych skutków ubocznych olaparibu. Najczęściej pojawiającymi się poważnymi działaniami niepożądanymi leku były anemia (8.7%), neutropenia (4.8%), leukopenia (3.0%), zmęczenie (1.8%) i limfocytopenia (1.2%).
Jak działa lek olaparib?
Olaparib jest inhibitorem enzymów PARP. Biorą one udział w naprawie DNA uszkodzonego podczas podziału komórki. Zahamowanie aktywności enzymu PARP sprawia, że uszkodzenia DNA nie są naprawiane, skutkiem czego komórki nowotworowe obumierają. Inhibitory PARP są szczególnie skuteczne w przypadku występowania mutacji w genach BRCA1 i/lub BRCA2, ponieważ powstające na ich podstawie białka biorą udział w procesach naprawy DNA.
Czy olaparib jest dostępny dla polskich pacjentów?
Olaparib jest refundowany przez NFZ wyłącznie w przypadku leczenia raka jajnika. Obecnie lek ten jest zarejestrowany w UE w leczeniu różnych nowotworów, w tym zaawansowanego HER2-ujemnego, BRCA1/2-pozytywnego raka piersi. Stosowanie olaparibu w leczeniu adjuwantowym miejscowo zaawansowanego raka piersi nie jest oficjalnie zatwierdzone przez Europejską Agencję Leków (EMA). Pozytywne wyniki badania OlympiA mogą w przyszłości doprowadzić do rozszerzenia wskazań do stosowania tego leku.
Aktualizacja 04.04.2022:
11 marca Amerykańska Agencja ds. Leków (FDA) zatwierdziła stosowanie olaparibu w leczeniu adjuwantowym HER2-negatywnego, wczesnego raka piersi z mutacją w genach BRCA. Leczenie olaparibem może być zastosowane u pacjentek, które otrzymały chemioterapię neoadjuwantową lub adjuwantową.
Aktualizacja 28.06.2022:
23 czerwca Europejska Agencja Leków wydała rekomendację rozszerzenia wskazań do stosowania leku Lynparza o terapię adjuwantową pacjentek z HER2-ujemnym, BRCA1/2-pozytywnym rakiem piersi o dużym ryzyku nawrotu po zastosowanej chemioterapii.
Autorka: Natalia Tarłowska
Źródła:
