Połączenie decytabiny i cedazuryny dla pacjentów z ostrą białaczką szpikową będzie dostępne w Europie

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

20 lipca EMA wydała pozytywną opinię dla produktu leczniczego Inqovi przeznaczonego do leczenia ostrej białaczki szpikowej (AML). Oznacza to, że pacjenci będą mogli przyjmować decytabinę w warunkach domowych.

AML jest najczęstszą postacią ostrej białaczki u dorosłych. Mediana wieku w momencie diagnozy wynosi około 70 lat. Niestety, w Europie częstość występowania AML wzrasta. Eksperci przypisują ten fakt starzeniu się społeczeństwa.

Perspektywy dla pacjentów, u których zdiagnozowano AML, poprawiły się z czasem dzięki lepszej opiece i leczeniu, jednak nadal zaledwie 1 na 5 pacjentów przeżywa pięć lat od momentu diagnozy.

Mechanizm działania leku Inaqovi

Inqovi będzie dostępny w postaci tabletek zawierających dwie substancje czynne: decytabinę i cedazurydynę. Decytabina jest nukleozydowym inhibitorem metylotransferaz DNA, który prowadzi do hipometylacji DNA, a następnie zatrzymuje podział komórek nowotworowych. Cedazurydyna jest inhibitorem deaminazy cytydyny, który poprawia  ogólnoustrojową ekspozycję decytabiny.

Obecnie standardem leczenia AML jest podawana dożylnie chemioterapia lub, w przypadku pacjentów niekwalifikujących się do chemioterapii, podawane pozajelitowo leki hipometylujące (powstrzymują metylację DNA), przy czym cykle leczenia zwykle trwają tydzień lub dłużej i wymagają hospitalizacji.

Decytabina w tabletkach oznacza, że leczenie pacjentów będzie mogło przebiegać w domu. Prawdopodobnie Inqovi będzie pierwszym i jedynym doustnym środkiem hipometylującym zarejestrowanym w Europie do leczenia dorosłych z AML, którzy nie kwalifikują się do intensywnej chemioterapii, oferując potencjalnie wygodniejszy schemat podawania.

Badanie kliniczne ASCERTAIN

Decyzja EMA jest poparta wynikami otwartego, randomizowanego krzyżowego badania klinicznego 3 fazy ASCERTAIN oceniającego równoważność farmakokinetyczną (PK) ekspozycji nowej doustnej kombinacji stałych dawek w porównaniu z decytabiną dożylną.

W badaniu brali udział pacjenci leczeni lub jeszcze nieprzyjmujący leków ze średnio- lub zaawansowanym zespołem MDS (zaburzeniami mielodysplastycznymi), w tym CMML (przewlekła białaczka mielomonocytowa). Badanie ASCERTAIN zostało rozszerzone o rekrutację pacjentów z ostrą białaczką szpikową (AML) w Unii Europejskiej (UE). Pacjenci mogli otrzymać wcześniej jeden cykl decytabiny lub azacytydyny.

Chorych przydzielono w stosunku 1:1 do grup leczonych Inqovi (35 mg decytabiny na 100 mg cedazuryny) lub dożylną decytabiną w dawce 20 mg/㎡ codziennie od 1. do 5. dnia każdego 28-dniowego cyklu.

Dołącz do nas!

Tu znajdziesz przygotowane specjalnie dla Ciebie darmowe wsparcie w zmaganiach z rakiem!

Chorzy otrzymali jeden lek w pierwszym cyklu, a następnie przeszli na drugi lek w drugim cyklu. Wszyscy otrzymali Inqovi po drugim cyklu, a leczenie kontynuowano do czasu progresji choroby lub wystąpienia niedopuszczalnej toksyczności.

W badaniach bezpieczeństwa drugiej fazy 3,61% pacjentów otrzymujących Inqovi przyjmowało lek przez co najmniej 6 miesięcy, a 24% przez ponad rok.

Doustna decytabina z cedazuryną równoważna z decytabiną we wlewie dożylnym

Badanie ASCERTAIN spełniło swój pierwszorzędowy punkt końcowy, a podawana doustnie kombinacja decytabiny i cedazurydyny w stałej dawce wykazała równoważność ekspozycji ze standardowym 5-dniowym schematem decytabiny podawanej dożylnie przy zastosowaniu schematu badania krzyżowego z dwoma cyklami.

21% pacjentów z MDS uzyskało całkowitą odpowiedź, a mediana czasu uzyskania całkowitej odpowiedzi (CR) to 4.3 miesiąca, przy 7,5 miesiąca trwania całkowitej odpowiedzi od rozpoczęcia CR do nawrotu lub śmierci.

Wyniki dotyczące bezpieczeństwa stosowania kombinacji decytabiny i cedazurydyny w ustalonej dawce były zgodne z przewidywanymi dla decytabiny podawanej dożylnie.

53% pacjentów leczonych Inqovi, którzy początkowo byli zależni od transfuzji, osiągnęło po leczeniu niezależność od transfuzji RBC i płytek krwi (30/57). 63% pacjentów, którzy początkowo byli niezależni zarówno od transfuzji RBC, jak i płytek krwi, pozostało niezależnych od transfuzji (48/76).

Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym występującym podczas stosowania leku Inqovi jest trombocytopenia. Najczęstsze poważne działania niepożądane to gorączkowa neutropenia i zapalenie płuc.

Podsumowanie


Zaletą Inaqovi w leczeniu AML jest porównywalna ekspozycja równoważna wlewowi dożylnemu decytabiny w dawce 20 mg/㎡, co pozwala na zbliżoną skuteczność, jak w przypadku decytabiny podawanej dożylnie.

Pełne wskazanie to:

Inqovi jest wskazany jako monoterapia w leczeniu dorosłych pacjentów z nowo rozpoznaną ostrą białaczką szpikową (AML), którzy nie kwalifikują się do standardowej chemioterapii indukcyjnej.

Jeśli szukasz więcej informacji o leczeniu białaczki, sprawdź naszą bazę wiedzy.


Autorka tekstu: Martyna Piotrowska

Źródła:
Inaqovi: Pending EC decision | European Medicines Agency (europa.eu)
European Medicines Agency commences review of oral fixed-dosecombination of decitabine and cedazuridine for the treatment ofadults with acute myeloid leukemia|News Releases | Otsuka Pharmaceutical Co., Ltd.
Efficacy and Safety | INQOVI® (decitabine and cedazuridine) tablets

Oral Decitabine and Cedazuridine (ASTX727) (Hematological Malignancies) – Astex
Search Results | ClinicalTrials.gov

2022 EHA: PHARMACOKINETIC EXPOSURE EQUIVALENCE AND PRELIMINARY EFFICACY AND SAFETY FROM A RANDOMIZED CROSSOVER PHASE 3 STUDY OF AN ORAL HYPOMETHYLATING AGENT, ASTX727 (DEC-C), COMPARED TO IV DECITABINE IN AML PATIENTS – Astex

Zapisz się, aby otrzymywać najświeższe informacje ze świata onkologii!

Fundacja Onkologiczna Alivia powstała w kwietniu 2010 roku. Założycielem jest Bartosz Poliński – starszy brat Agaty, u której 3 lata wcześniej, w wieku 28 lat, został zdiagnozowany zaawansowany rak. Rodzeństwo namówiło do współpracy innych.

W momencie diagnozy rokowania Agaty były niepomyślne. Rodzeństwo zmobilizowało się do poszukiwania najbardziej optymalnych metod leczenia. Nie było to łatwe – po drodze musieli zmierzyć się z niewydolnym systemem opieki onkologicznej, trudnościami formalnymi i problemami finansowymi. Szczęśliwie, udało się im pokonać te przeszkody. Agacie udało się również odzyskać zdrowie i odmienić fatalne rokowania. Doświadczenia te, stały się inspiracją do powołania organizacji, która pomaga pacjentom onkologicznym w trudnym procesie leczenia.

Fundacja naświetla problem występowania chorób nowotworowych. Propaguje także proaktywną postawę wobec choroby nowotworowej i przejęcie inicjatywy w jej leczeniu: zdobywanie przez chorych i bliskich jak największej ilości danych na temat danego przypadku, podejmowania decyzji dotyczących leczenia wspólnie z lekarzem. Podpowiada również sposoby ułatwiające szybkie dotarcie do kosztownych badań w ramach NFZ (onkoskaner.pl), informacji o nowotworach złośliwych i ich leczeniu, jak również publikuje w języku polskim nowości onkologiczne ze świata na swojej stronie, jak i na profilu Alivii na Facebook’u.

W krytycznych sytuacjach fundacja pomaga organizować środki finansowe na świadczenia medyczne dla chorych, które nie są finansowane z NFZ. Zbiórkę funduszy umożliwia Onkozbiórka, które Alivia prowadzi dla potrzebujących.